Thee komt van oorsprong uit China. Duizenden jaren geleden werd daar al thee gedronken. Volgens een Chinese legende ontdekte Shennong 5000 jaar v.Chr. thee in een bos. Bladeren van een theestruik dwarrelden in een pan met heet water, waarna het geheel een aangename geur ging verspreiden.

Pas in de 17e eeuw werd thee in Europa geïntroduceerd. VOC-schepen brachten de thee mee uit Batavia, waar de thee vanuit China werd heengebracht. In de 18e eeuw werd theedrinken echt gemeengoed in Nederland. Toen begon de VOC de thee direct te importeren uit Guangdong in China. Op Java en Sumatra werden door de Nederlanders theeplantages aangelegd. De Engelsen deden hetzelfde in India en op Sri Lanka (toen Ceylon, vandaar de naam 'ceylonthee'). Thee was tot de 18e eeuw een zeer dure drank en werd alleen gedronken door rijke mensen. Die bouwden daarvoor in hun tuinen soms speciale theekoepels.

Thee wordt gemaakt door infusie van de gedroogde bladeren van de theeplant Camellia sinensis. Alle als thee verkochte producten die niet van deze plant afkomstig zijn, zijn dan ook geen echte thee. De tegenwoordig zo populaire kruidentheeën zoals rooibos, muntthee, zoethout, sterrenmix en brandnetelthee zijn dus eigenlijk geen thee, maar een tisane.