Ediks, de azijn die geen azijn mag heten

Ediks van Marga Vugs, de azijn die geen azijn mag heten

 

De zachte azijnen van Ediks. “De azijn die geen azijn mag heten”, van zulke uitspraken raak ik altijd mega nieuwsgierig. Want wat maakt de azijnen van Ediks zo bijzonder waardoor het geen azijn mag heten? En hoe kunnen we de azijnen van Ediks gebruiken in onze gerechten? Dat ben ik gaan uitzoeken. 

Wat is Ediks van Marga Vugs

Marga Vugs is een belangrijke naam achter Ediks. De aanduiding edik (meervoud ediks) wordt tegenwoordige gebruikt voor azijnen met minder dan 4% azijnzuur. Een product vergelijkbaar met azijn, alleen geen azijn mag heten ‘volgens de Nederlandse Azijnbesluit in 1926’ puur om het feit dat de zuurgraad lager is dan de wettelijke voorgeschreven 4%. Zachte azijn dus, met een smaakje en daar kan ik als consument alleen maar blij van worden. We weten tenslotte allemaal hoe zuur azijn kan proeven.

 

Het verhaal achter Ediks

Het begon allemaal 33 jaar geleden toen Marga Vugs, puur hobbymatig, een kruidentuin achter haar huis begon. Al gauw bleek dat haar kruidentuin veel meer kruiden opleverde dan zij en haar echtgenoot op konden, dat bracht Marga Vugs op een een idee. Zo zocht ze in kookboeken naar manieren om haar kruiden te kunnen verwerken tot kruidenazijn. Samen met Cas Spijkers, een goede vriend en tevens topkok ontwikkelde en produceerde zij al gauw een assortiment van tientallen soorten ediks.

 

In Nederland wordt er jaarlijks ongeveer veertigduizend flessen edik geproduceerd en de grootste producent was Marga Vugs. Ik stond daar toch wel even van te kijken, dat zijn namelijk een hoop flessen en zelf had ik nog nooit van edik(s) gehoord. Na het overlijden van Marga Vugs in 2011 werd de productie overgenomen door haar echtgenoot en enkele medewerkers, waarnaar ze zijn gaan zoeken naar een mooie oplossing om Ediks alle aandacht te geven die zij verdient. Dankzij Sjef Brok, die jaren nauw betrokken is geweest bij Ediks en Ediks uiteindelijk heeft overgenomen, wordt dit tot de dag van vandaag gewaarborgd.

 

Goed nieuws!
Sinds 25 augustus 2016 beschikt Ediks over IFS Food certificering en daar mag je als consument best tevreden over zijn. Met deze certificering laat het bedrijf namelijk zien dat de voedselveiligheid een belangrijke rol speelt in het bedrijf en voor de consument. Ben jij nou nieuwsgierig wat zo’n IFS certificaat inhoudt en wil jij daar meer over lezen dan kan ik je de website ifs-certification echt aanraden, ‘let op’ wel in het Engels.

 Link:

https://www.ifs-certification.com/index.php/en/


Maar goed, wat kunnen we nou eigenlijk met Ediks?
Het verhaal achter Ediks mag duidelijk zijn, maar waar kunnen we de zachte azijnen van Ediks eigenlijk voor gebruiken? In alle eerlijkheid, ik durfde de azijn van Ediks helemaal niet te gebruiken. Ik heb hier thuis de Honing Edik liggen, ik opende de fles, rook azijn (wel een klein beetje, maar toch) en dacht ‘dit product ga ik niet waarderen, wat nu? Ik dook dan ook meteen achter mijn computer om te kijken waar ik de azijnen van Ediks nou voor kon gaan gebruiken. Ik las op het internet dat de azijnen van Ediks verwerkt kunnen worden in sauzen, vinaigrette (koude saus van olie, azijn, peper en zout) en/of in dressings. Ook las ik dat talloze topkoks gebruik maken van de azijnen van Ediks, op de één of andere manier gaf mij dat een soort van geruststelling. Ik bedoel “talloze topkoks” dat klinkt best goed, dat geeft weer een soort van hoop. Toch?

A fijn, wat ik ben gaan doen is eigenlijk heel erg simpel. Ik had nog wat roomsaus van Alpro in mijn koelkast staan en nog wat ravioli. Dus de keuze was snel gemaakt, ik ging vol moed ravioli klaar maken met roomsaus en Honing Edik, ik kan dat, ik bedoel, dat zijn in principe maar drie ingrediënten, wat kan daar nou aan mis gaan. Na het koken van de ravioli, gooide ik alles samen in een wokpan, dus de ravioli, de roomsaus en een scheut Honing Edik. Ik raakte zelfs nog even lichtelijk in paniek omdat die scheut, een beste scheut werd. En niet om nu dit artikel een leuke wending te geven, maar eerlijk is eerlijk ik was echt blij verrast met de smaak, sterker nog, ik vond het gewoon lekker! En dat, terwijl ik er verder helemaal niks aan toevoegde of bij at. Ik ben na het eten meteen weer achter mijn computer gedoken om te gaan kijken wat wij morgen gaan eten als lunch. Dat zal worden verse geitensalade met, jawel, Honing Edik.

Liefs Manon 

Dit bericht is geplaatst in Blogposts op .

Opmerkingen

    There are no comments under this post.

Notitie opslaan